Keperluan untuk Pelbagai Kaedah Komunikasi
(Punca dan Kategori Kehilangan Pendengaran )
(Punca dan Kategori Kehilangan Pendengaran )
Bagi individu yang mengalami kehilangan
pendengaran di bawah 70 dB adalah dikategorikan sebagai kehilangan pendengaran
konduktif. Masalah ini berlaku disebabkan oleh gangguan, halangan atau pun
kerosakan pada bahagian telinga luar dan telinga tengah sahaja. Bahagian
telinga dalam pula masih berfungsi dengan baik serta dapat menghantar bunyi
melalui saraf pendengaran ke otak. Kemudian getaran yang diterima terus
merangsang cecair yang terdapat di dalam telinga dalam tanpa melalui telinga
luar dan tengah. Kehilangan pendengaran konduktif dikategorikan sebagai
kehilangan pendengaran ringan dan sederhana kerana masih boleh mendengar
sebahagian bunyi-bunyi pertuturan dan suara sendiri serta orang lain melalui
tulang mastoid.
Tahap kehilangan pendengaran konduktif yang
dihidapi oleh kanak-kanak akan mengalami tahap kehilangan pendengaran dalam
kategori biasa (kurang 20 dB) iaitu
darjah kehilangan pendengaran masih normal dan boleh mendengar semua bunyi.
Manakala, ringan (21 – 45 dB) iaitu kesukaran untuk mendengar bunyi yang
perlahan atau terlalu jauh. Seterusnya, sederhana (46 – 70 dB) iaitu boleh
mendengar bunyi dalam lingkungan 1 hingga 1.5 meter. Sekiranya hendak berhubung
dengan kanak-kanak di tahap ini perlulah bercakap dengan suara kuat.
Kemungkinan kanak-kanak ini tidak sempurna pertuturannya kerana pengalaman
mereka mendengar adalah terhad.
Punca berlakunya masalah pendengaran ini
kerana halangan di dalam saluran telinga luar akibat daripada pengumpulan tahi
telinga (serumin) yang terlalu banyak atau sekatan benda asing. Hal ini juga
terjadi apabila kemalangan yang mengakibatkan kerosakan pada gegendang telinga
akibat tekanan yang terlalu kuat seperti bunyi letupan dan juga jolokan benda
tajam atau keras pada gegendang. Manakala, ketumbuhan tetulang halus
(otosklerosis) pada stapes (struktur di bahagian telinga tengah). Kehilangan
pendengaran berlaku kerana tulang stapes yang melekat pada jendela bujur tidak
dapat digerakkan kerana berlakunya ketumbuhan tetulang di sekelilingnya.
Oleh yang demikian, faktor jangkitan turut
mempengaruhi masalah pendengaran konduktif iaitu jangkitan kronik yang berlaku
terhadap lapisan kulit telinga luar atau dalam telinga yang dikenali sebagai
Otitis External dan Otitis Media. Otitis External berlaku disebabkan oleh
jangkitan bakteria yang dinamakan “swimmers ear” yang biasa berlaku pada para
perenang kerana kekerapan air terperangkap di dalam salur telinga. Manakala,
otitis media merupakan infeksi di bahagian membran mukus telinga tengah.
Penyakit ini biasanya mempunyai kaitan dengan penyakit seperti koriza, campak,
demam dan batuk kokol. Tanda-tanda penyakit ini ialah sakit di bahagian telinga
secara tiba-tiba dan demam panas. Kepekakan boleh terjadi sekiranya penyakit
ini menyerang kedua-dua belah telinga dan jika lambat diberi rawatan keadaan
akan bertambah teruk.
Seterusnya, kehilangan pendengaran 71 dB
hingga 90 dB dikategorikan sebagai mengalami kehilangan pendengaran teruk
(severe) dan kehilangan pendengaran 91dB keatas dikategorikan sebagai
kehilangan pendengaran yang sangat teruk
(profound). Kategori kehilangan pendengaran bagi kedua-dua ini dikatakan
sebagai mengalami kehilangan pendengaran sensori neural atau pekak saraf.
Kanak-kanak yang mengalami masalah pendengaran di tahap ini akan ditempatkan di
sekolah pendidikan khas bermasalah pendengaran. Punca kehilangan pendengaran
ini disebabkan oleh kerosakan yang berlaku di bahagian telinga dalam dan saraf
pendengaran iaitu merujuk kepada kerosakan yang berlaku pada sensori yang
melibatkan koklea atau saraf yang menjadi laluan ke otak. Masalah pendengaran
jenis ini boleh berlaku dan berpunca sebelum kelahiran iaitu semasa janin
berada di dalam kandungan ibu dan juga selepas kelahiran.
Pelbagai punca yang mengakibatkan
berlakunya masalah pendengaran sensori neural iaitu jangkitan virus atau
bakteria pada bayi. Contohnya ibu menghidapi rubella, sekiranya ibu mengandung
menghidapi penyakit ini akan mengakibatkan anak di dalam kandungan menghadapi
masalah dan juga boleh mengalami pelbagai lagi masalah lain seperti masalah
pembelajaran, penglihatan dan ketidakupayaan yang lain. Jangkitan virus oleh
penyakit kelamin seperti herpes simplex, gonorhea dan siplis yang dialami oleh
ibu bapa juga akan mengakibatkan bayi mengalami masalah pendengaran ini.
Selain itu, faktor semasa kelahiran iaitu
bayi yang dilahirkan tidak cukup bulan juga mengalami kecenderungan untuk
mengalami masalah pendengaran. Selain itu, masa lahir yang terlalu lama juga
merupakan salah satu punca kehilangan pendengaran kerana ibu mengalami
kesukaran untuk melahirkan anak menyebabkan tekanan pada telinga bayi.
Kecederaan semasa kelahiran pada bahagian telinga juga akan menyebabkan bayi
mengalami masalah pendengaran. Kemalangan yang mencederakan bahagian telinga
semasa merawat bayi juga menyebabkan bayi mengalami masalah pendengaran dan
sekiranya bayi terdedah kepada bunyi yang terlalu kuat dalam jangka masa yang
lama juga menyebabkan kerosakan pada bahagian telingan bayi. Latar belakang ibu
bapa yang mempunyai masalah pendengaran, berkemungkinan anak-anaknya mengalami
masalah yang sama kerana disebabkan faktor keturunan. Hal ini demikian kerana,
ibu bapa yang membawa gen dominan (pekak) maka risiko untuk mempunyai anak
bermasalah pendengaran sensori neural ialah 50 peratus manakala pembawa gen
resesif berisiko sebanyak 25 peratus.
Tambahan lagi, selain masalah pendengaran
sensori neural dan konduktif, masalah pendengaran bercampur juga dikategorikan
sebagai masalah pendengaran. Masalah pendengaran bercampur ialah masalah
pendengaran yang melibatkan kehilangan pendengaran konduktif dan sensori
neural. Punca berlakunya masalah pendengaran bercampur ini disebabkan oleh
hasil kedua-dua faktor iaitu kerosakan yang berlaku dalam masalah pendengaran
konduktif dan sensori neural.
0 comments: